Jak często zapominam o tym...

Często zapominam o tym,

 że przecież nigdzie mi się nie śpieszy

 i biegnę za miłością, bo zaraz skośczy się młodość.

Mieszkam w wielkich miastach całego świata 

 i zapominam często, że każde miejsce Ziemi jest dobre do życia.

Często zapominam o tym,

 że należy stąpać tak, aby nie zadeptać mrówki

oglądając się za najnowszymi modelami samochodów i butów.

Żyję tysiącem tak nieważnych spraw

 i tak często zapominam o tym,

że urodziłam się po to, aby żyć i żyję po to, aby umrzeć. 




wiersz z tomiku
SEN O USTACH 
 Agnieszka Zakrzewicz